Στολή μαχήτριας του ΔΣΕ

Στολή μαχήτριας του ΔΣΕ

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, σε συνθήκες γενικού πολιτικού και ιδεολογικού σκοταδισμού, συγκρούστηκε με αναχρονιστικές, αντιεπιστημονικές απόψεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Συνέδεσε την πάλη για την άρση των ανισοτιμιών και των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας με την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεζόμενων στρωμάτων, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Στην 100χρονη ιστορική διαδρομή του, χιλιάδες γυναίκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, διανοούμενες, αναδείχτηκαν σε συνειδητές αγωνίστριες στον τόπο εργασίας, στο σωματείο, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο χωριό.
Πολλές απ' αυτές εκλέχτηκαν στα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος και στα όργανα του μαζικού κινήματος. Κομμουνίστριες και άλλες γυναίκες, συμπορευόμενες με το ΚΚΕ, έγραψαν ηρωικές σελίδες σε κάθε φάση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πρώτα απ' όλα στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και στη συνέχεια στον ΔΣΕ.
Με την κομμουνιστική, δημιουργική στάση ζωής τους συνέβαλαν στη διαπαιδαγώγηση, στη συσπείρωση γυναικών στις γραμμές του εργατικού - λαϊκού αγώνα. Η συμβολή των γυναικών στον ΔΣΕ αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ένοπλης ταξικής πάλης στη χώρα μας κατά τον 20ό αιώνα. Υπολογίζεται ότι οι μαχήτριες του ΔΣΕ ανέρχονταν στο 1/4 της συνολικής του δύναμης, η συντριπτική πλειοψηφία τους προερχόταν από την αγροτιά.
Τομή για τη γυναικεία συμμετοχή αποτέλεσε η ίδρυση της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ).
Στις 25 Οκτώβρη 1948 πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική της σύσκεψη. Ως μαζική γυναικεία οργάνωση είχε σκοπό να συσπειρώσει, όχι μόνο τις μαχήτριες του ΔΣΕ, αλλά και γυναίκες από τις ελεύθερες περιοχές και την υπόλοιπη Ελλάδα για τη στήριξη του αγώνα του ΔΣΕ, με το όπλο και το χωνί στο χέρι, με τον Τύπο, με γνώμη στη συνέλευση, στα μετόπισθεν. Η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη έγινε στις 1-3 Μάρτη 1949, μέσα στη φωτιά της μάχης, σε ένα πολεμικό αμπρί στον Πυξό Φλώρινας, όπου συμμετείχαν 325 εκλεγμένες από όλη την Ελλάδα, οι οποίες αντιμετώπισαν πολλά εμπόδια και δυσκολίες για να φτάσουν μέχρι εκεί.
Οι μαχήτριες επιβλήθηκαν με τη μαχητικότητά τους, τον ηρωισμό τους, την προσαρμοστικότητά τους στις συνθήκες του πολέμου. Αρκετές με την επιτελική σκέψη ακόμα, που τους έδωσε τη δυνατότητα να προωθηθούν σε διοικητικές θέσεις. Αναδείχτηκαν μέσα στη σκληρή μάχη διοικητές διμοιριών - λόχων, Πολιτικοί Επίτροποι λόχων, Τάγματος.
Εκατοντάδες μαχήτριες υπαξιωματικοί και αξιωματικοί παρασημοφορήθηκαν με μετάλλια ανδρείας και με το μετάλλιο "Ηλέκτρας". Μεγάλος αριθμός από τις μαχήτριες του ΔΣΕ, που διακρίνονταν στις μάχες για την ανδρεία και τη μαχητικότητά τους στέλνονταν και φοιτούσαν στη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ.
Από τις έξι σειρές μαθητών που αποφοίτησαν από τη Σχολή και ονομάστηκαν Ανθυπολοχαγοί, το ποσοστό των μαχητριών έφτασε μέχρι το 15%. Αρκετές από τις απόφοιτες χρησιμοποιούνταν στην ίδια τη Σχολή για εκπαιδεύτριες κλπ.
Η θαυμαστή ανθεκτικότητα κυρίως των κομμουνιστριών, και άλλων αγωνιστριών, που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στον ΔΣΕ, στις φυλακές, τις εξορίες, τα εκτελεστικά αποσπάσματα, πηγάζει ακριβώς από το γεγονός ότι συνέδεσαν τη ζωή τους, με την πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Ιστορικό Αρχείο ΚΚΕ