Σπάνια σοβιετική έκδοση "Λένιν - Μαρξ - Έγκελς - Μαρξισμός" στα γαλλικά, που άνηκε στον Μέμο Μακρή
Τίτλος
Σπάνια σοβιετική έκδοση "Λένιν - Μαρξ - Έγκελς - Μαρξισμός" στα γαλλικά, που άνηκε στον Μέμο Μακρή
Περιγραφή
Έκδοση του εκδοτικού οίκου ξένων γλωσσών της Μόσχας που δώρισε στο Αρχείο του ΚΚΕ ο Σταύρος Κιβωτίδης και άνηκε στον Μέμο Μακρή. Στην τελευταία σελίδα υπάρχει γραμμένο από τον ίδιο το όνομά του.
_________
Από την πρώτη στιγμή η σοβιετική εξουσία έδωσε βάρος στην ιδεολογική πάλη και μεριμνούσε για την έκδοτική δραστηριότητα τόσο στα ρώσικα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες, καθώς στην επικράτειά της ζούσαν και σπούδαζαν αρκετοί αλλόγλωσσοι και εθνικές μειονότητες.
Ο Εκδοτικός Οίκος Ξένων Γλωσσών (ρωσικά: Издательство иностранной литературы) ήταν ένας κρατικός εκδοτικός οίκος στη Σοβιετική Ένωση που εξέδιδε ρωσική λογοτεχνία, μυθιστορήματα, ιστορία αλλά και έργα των κλασσικών σε ξένες γλώσσες. Ιδρύθηκε το 1946 Είχε την έδρα του στη Μόσχα και το 1964 χωρίστηκε στους ξεχωριστούς εκδοτικούς οίκους Progress και Mir.
___________
Ο Μέμος Μακρής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1913, όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Το 1919 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Το 1934 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπουδάζει γλυπτική με καθηγητές τους Κωνσταντίνο Δημητριάδη και Μιχάλη Τόμπρο. Από τις αρχές της δεκαετίας του '30 αφυπνίζεται πολιτικά, συμμετέχει στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και το 1931 οργανώνεται στο ΚΚΕ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου. Στην Κατοχή παίρνει μέρος στην Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, και οργανώνει παράνομες ομάδες καλλιτεχνών. Στο ατελιέ του γίνεται η επεξεργασία του κοινού λευκώματος ΕΑΜ - ΕΛΑΣ «Από τους αγώνες του ελληνικού λαού», που κυκλοφόρησε μαζί με τη Διακήρυξη - Κάλεσμα της ΚΕ του ΕΑΜ για παλλαϊκή συμμετοχή στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε την ίδια μέρα στην Αθήνα, ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή.
Τα χρόνια μετά την Απελευθέρωση τον οδηγούν το 1945 στη Γαλλία, έχοντας κερδίσει ειδική υποτροφία, και συνεχίζει τις καλλιτεχνικές σπουδές του στο Παρίσι. Το 1950 απελαύνεται από τις γαλλικές αρχές λόγω της δράσης του. Εγκαθίσταται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Εκεί μπόρεσε να εκφράσει τα βιώματά του σε μνημειακά έργα, που δημιούργησαν «σχολή» και απέσπασαν τη διεθνή αναγνώριση.
Παντρεύτηκε την Ζιζή Μακρή. Απέκτησαν την κόρη τους Κλειώ, επίσης εικαστικό. Το 1964 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια, την οποία απέκτησε ξανά το 1975. Το 1978 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου συνέχισε να δημιουργεί. Δούλεψε με χαλκό, μολύβι, πέτρα, μάρμαρο και τερακότα, έχοντας ως αφετηρία πάντα την ανθρώπινη μορφή.
_________
Από την πρώτη στιγμή η σοβιετική εξουσία έδωσε βάρος στην ιδεολογική πάλη και μεριμνούσε για την έκδοτική δραστηριότητα τόσο στα ρώσικα αλλά και σε πολλές άλλες γλώσσες, καθώς στην επικράτειά της ζούσαν και σπούδαζαν αρκετοί αλλόγλωσσοι και εθνικές μειονότητες.
Ο Εκδοτικός Οίκος Ξένων Γλωσσών (ρωσικά: Издательство иностранной литературы) ήταν ένας κρατικός εκδοτικός οίκος στη Σοβιετική Ένωση που εξέδιδε ρωσική λογοτεχνία, μυθιστορήματα, ιστορία αλλά και έργα των κλασσικών σε ξένες γλώσσες. Ιδρύθηκε το 1946 Είχε την έδρα του στη Μόσχα και το 1964 χωρίστηκε στους ξεχωριστούς εκδοτικούς οίκους Progress και Mir.
___________
Ο Μέμος Μακρής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1913, όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Το 1919 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Το 1934 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπουδάζει γλυπτική με καθηγητές τους Κωνσταντίνο Δημητριάδη και Μιχάλη Τόμπρο. Από τις αρχές της δεκαετίας του '30 αφυπνίζεται πολιτικά, συμμετέχει στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και το 1931 οργανώνεται στο ΚΚΕ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου. Στην Κατοχή παίρνει μέρος στην Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, και οργανώνει παράνομες ομάδες καλλιτεχνών. Στο ατελιέ του γίνεται η επεξεργασία του κοινού λευκώματος ΕΑΜ - ΕΛΑΣ «Από τους αγώνες του ελληνικού λαού», που κυκλοφόρησε μαζί με τη Διακήρυξη - Κάλεσμα της ΚΕ του ΕΑΜ για παλλαϊκή συμμετοχή στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε την ίδια μέρα στην Αθήνα, ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή.
Τα χρόνια μετά την Απελευθέρωση τον οδηγούν το 1945 στη Γαλλία, έχοντας κερδίσει ειδική υποτροφία, και συνεχίζει τις καλλιτεχνικές σπουδές του στο Παρίσι. Το 1950 απελαύνεται από τις γαλλικές αρχές λόγω της δράσης του. Εγκαθίσταται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Εκεί μπόρεσε να εκφράσει τα βιώματά του σε μνημειακά έργα, που δημιούργησαν «σχολή» και απέσπασαν τη διεθνή αναγνώριση.
Παντρεύτηκε την Ζιζή Μακρή. Απέκτησαν την κόρη τους Κλειώ, επίσης εικαστικό. Το 1964 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια, την οποία απέκτησε ξανά το 1975. Το 1978 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου συνέχισε να δημιουργεί. Δούλεψε με χαλκό, μολύβι, πέτρα, μάρμαρο και τερακότα, έχοντας ως αφετηρία πάντα την ανθρώπινη μορφή.
Αρχεία
Aναφορά
“Σπάνια σοβιετική έκδοση "Λένιν - Μαρξ - Έγκελς - Μαρξισμός" στα γαλλικά, που άνηκε στον Μέμο Μακρή,” Αρχείο ΚΚΕ, προσπελάστηκαν 22 Νοεμβρίου 2024, http://arxeio.kke.gr/items/show/1246.