Κωδικοποιημένη επιστολή και φωτογραφία του Αστραπόγιαννου (Γεράσιμου Γρηγοράτου)

Κωδικοποιημένη επιστολή και φωτογραφία του Αστραπόγιαννου (Γεράσιμου Γρηγοράτου)

Κωδικοποιημένη επιστολή που στάλθηκε την πρωτοχρονιά του 1947 στην Ελένη Μπεκατώρου από τον Γεράσιμο Γρηγοράτο (Αστραπόγιαννο) ο οποίος ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ και από το Μάρτη του 1946 ξαναβγαίνει με άλλους αγωνιστές της Κεφαλονιάς σε μικρές ομάδες στο βουνό γύρω από την περιοχή της Σάμης. Η Ελένη Μπεκατώρου βοηθούσε την ομάδα του Αστραπόγιαννου, εντοπίστηκε για την δράση της αυτή , αναγκάστηκε να φύγει από τα Ζερβάτα Σάμης τέλος του 1946, έρχεται στον Πειραιά, πιάνει δουλειά στο κεραμοποιείο του Δηλαβέρη σε δύσκολες συνθήκες και με τον πρώτο μισθό της βρίσκει τρόπο και τους στέλνει δέμα με κάλτσες και πουλόβερ στα βουνά που κρύβονταν στα Μουζακάτα. Ο Γεράσιμος απευθυνόμενος στην «εξαδέλφη» του, θέλοντας να την ευχαριστήσει, χρησιμοποιεί συνθηματική γλώσσα. Γράφει: «.. τα κορίτσια χόρεβαν, μόλις είχε αρχίσει το γλέντι, το τραπεζη ήταν γεμάτο από γλυκισματα….» περιγράφοντας τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης στο βουνό. «..σχευθόμουν τη δασκάλα σου και η φηλη μου φουσκονε από μίσος για αυτή.», «….εγώ θα σε βοϊθούσα πολύ εαν είμουν κοντά σου γιατί ξερο καλά τη δουλιά….» δείχνοντας την συμπαράστασή του και την αποφασιστικότητα του να θέλει να τιμωρήσει τα αφεντικά που βασάνιζαν τους κυνηγημένους κομμουνιστές που είχαν στη δούλεψη τους. «…είχαμε πάρει να ράψουμε μια πρίκα……μας χάλασαν η μηχανές…μας έσπαγαν τα βελόνια…» αναφερόμενος σε σχεδιασμένα χτυπήματα μέχρι την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1947, σε αποσπάσματα χωροφυλάκων για την απόκτηση οπλισμού που τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν. «..καλίτερα είναι η επαρχία ζη κανείς πιο άνετα», η ελευθερία δράσης στο βουνό , «…χερετισμούς από τη Νιόνια και τη ληλήκα, από όλα τα άλλα κορίτσια….» εννοώντας τον Διονύση Μαρκουλάτο από τα Ζερβάτα και τον Αριστείδη Μερκούρη από τα Μουζακάτα. Κλείνει την επιστολή λέγοντας «φίλισε τα πεδια σου» αν και η Ελένη δεν είχε παιδιά. Υπογράφει σαν «η εξαδέλφη σου «Γερασιμούλα» θέλοντας να την προστατεύσει από τους καθημερινούς ελέγχους στην Κοκκινιά όπου ζούσε. Στην επιστολή αποτυπώνονται οι δύσκολες συνθήκες κατω από τις οποίες δινόταν στα νησιά η μάχη του ΔΣΕ. Η επιστολή φυλάχτηκε 70 χρόνια από την Ελένη Μπεκατώρου-Κελαϊδίτου και παραδώθηκε στο αρχείο του ΚΚΕ λιγο πρίν το θάνατο της  σε ηλικία 102 χρονών.


Στη φωτογραφία με το χέρι στο γύψο, ο Γεράσιμος Γρηγοράτος (Αστραπόγιαννος). Πρώτος από δεξιά του ο αδερφός του Βαγγέλης Γρηγοράτος, δεύτερος από δεξιά του ο Ηλίας Κουγιανός.
Ο Αστραπόγιαννος γεννήθηκε το 1919 στα Μουζακάτα Κεφαλονιάς. Το 1940 κατατάχτηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, εκπαιδεύτηκε ασυρματιστής στο Βοτανικό και τοποθετήθηκε στη Βάση Πάτρας. Στην Κατοχή συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και για τη δράση του, η Οργάνωση τού έδωσε το όνομα Αστραπόγιαννος. Ηγήθηκε του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ στον Εμφύλιο, στην περιοχή του.