Σκίτσα ζωγραφισμένα από τον Γιάννη Ρίτσο

Το 1934 εντάχθηκε στο Κ.Κ.Ε. και άρχισε να συνεργάζεται με τον Ριζοσπάστη υπογράφοντας ως Σοστίρ, που αποτελεί αναγραμματισμό του ονόματος του.

Άνθρωπος με βαθύ εσωτερικό κόσμο και πολλαπλές ικανότητες.  Σε όλη του τη ζωή,  εξόριστος, πολιτικός κρατούμενος, στρατευμένος με το ΚΚΕ. Στάθηκε βράχος και στις πιο δύσκολες στιγμές, σε στιγμές διώξεων και πιέσεων.

Δεν επέτρεψε ούτε ένα λεπτό στον εαυτό του να καταληφθεί από το φόβο, τη δειλία, την αμφιβολία, την αμφισβήτηση του αγώνα και του ίδιου του Κόμματος. Με τη στάση του υπέρ της κομμουνιστικής ιδεολογίας, χαστούκισε πολλές φορές τον ταξικό αντίπαλο, όπως βεβαίως το έκανε με το δυναμικό του στίχο, τον πολιτικό λογοτεχνικό του λόγο, τη μοναδική αισθητική του αντίληψη.

«Τη ζωγραφική την αντιμετωπίζω σαν έναν άλλο τρόπο άσκησης της ποίησης» ανέφερε το 1981 ο Γιάννης Ρίτσος σε μια συνέντευξή του.

Διαλέγοντας ως υλικά την πέτρα και το ξύλο, τα βότσαλα και τις ρίζες που ξεβράζει το κύμα, δημιουργήματα τα περισσότερα της εξορίας, ο Γ. Ρίτσος διοχέτευσε την απελπισία αλλά και τις άσβεστες ελπίδες του λαού. Ζωγράφισε την ασχήμια, αλλά και την αγάπη του για τη ζωή. Αποτύπωσε τη μοναξιά του αλλά και τη βαθιά του πίστη στον άνθρωπο.

Η φωτογραφία αυτή του Π. Μάξιμου, είναι από τις μόνες που διασώζουν την εικαστική διάσταση του ποιητή της Ρωμιοσύνης.