Η Ρόζα Ιμβριώτη υπήρξε η πρώτη γυναίκα γυμνασιάρχης (1934) στο γυμνάσιο Κιλκίς. . Το 1936 μπαίνει ξανά σε διαθεσιμότητααπό τη δικτατορία του Μεταξά. Το 1937 ίδρυσε το Πρότυπο Ειδικό Σχολείο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, συμμετείχε ενεργά στην ομάδα που συνέταξε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), ανέλαβε τη διεύθυνση του Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου της Τύρνας (1944) και συνέβαλε στη συγγραφή του αναγνωστικού της Γ' και Δ' τάξης του δημοτικού, «Τα Αετόπουλα». Για τη δράση της εκτοπίστηκε από το 1948 μέχρι το 1951, σε Χίο, Τρίκερι, Μακρόνησο.
Το 1968 τάσσεται με τις αποφάσεις της 12ης ολομέλειας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (Κ.Μ.Ε.). Εκτός από το παιδαγωγικό της έργο, άφησε και σημαντικό συγγραφικό, σχετιζόμενο με εκπαιδευτικά ζητήματα και με ζητήματα που αφορούν τα παιδια και τη νεολαία.
Ηταν παντρεμένη με τον κομμουνιστη μαρξιστή φιλόσοφο Γιάννη Ιμβριώτη.
]]>Η κομμουνίστρια παιδαγωγός Ρόζα Ιμβριώτη γεννήθηκε το 1898 και έζησε μέχρι το 1977. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές της στη Γαλλία και στη Γερμανία. Το 1924, καθηγήτρια στη Μαράσλειο, κατηγορήθηκε ότι διδάσκει «υλιστικά την ιστορία» και απομακρύνεται.
Η Ρόζα Ιμβριώτη υπήρξε η πρώτη γυναίκα γυμνασιάρχης (1934) στο γυμνάσιο Κιλκίς. . Το 1936 μπαίνει ξανά σε διαθεσιμότητααπό τη δικτατορία του Μεταξά. Το 1937 ίδρυσε το Πρότυπο Ειδικό Σχολείο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, συμμετείχε ενεργά στην ομάδα που συνέταξε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), ανέλαβε τη διεύθυνση του Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου της Τύρνας (1944) και συνέβαλε στη συγγραφή του αναγνωστικού της Γ' και Δ' τάξης του δημοτικού, «Τα Αετόπουλα». Για τη δράση της εκτοπίστηκε από το 1948 μέχρι το 1951, σε Χίο, Τρίκερι, Μακρόνησο.
Το 1968 τάσσεται με τις αποφάσεις της 12ης ολομέλειας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (Κ.Μ.Ε.). Εκτός από το παιδαγωγικό της έργο, άφησε και σημαντικό συγγραφικό, σχετιζόμενο με εκπαιδευτικά ζητήματα και με ζητήματα που αφορούν τα παιδια και τη νεολαία.
Ηταν παντρεμένη με τον κομμουνιστη μαρξιστή φιλόσοφο Γιάννη Ιμβριώτη.
Ο Αλέξης Καρρέρ γεννήθηκε στη Μανσούρα της Αιγύπτου το 1912. Φοιτητής της Νομικής Αθήνας συμμετείχε στους μεγάλους φοιτητικούς αγώνες της περιόδου 1929-1930.
Ενα μικρό διάστημα εργάστηκε ως δικηγόρος, πολύ γρήγορα όμως, τον απορρόφησε η δημοσιογραφία. Δούλεψε στις εφημερίδες «Λαοκρατία», «Δημοκρατικός», «Δημοκρατική», «Ελεύθερη Ελλάδα», «Προοδευτική Αλλαγή», «Φιλελεύθερος», «Αυγή», «Δημοκρατική Αλλαγή», καθώς και στα περιοδικά «Ρομάντζο», «Γυναίκα», «Ελληνίδα», «Ψυχαγωγία» κ.ά.
Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο, όπου και τραυματίστηκε. Δούλεψε στον παράνομο Τύπο έως το 1943 και, μετά, στο βουνό, έγινε διευθυντής της εφημερίδας, «Ρούμελη», όργανο του ΕΑΜ Στερεάς Ελλάδας, ενώ βοήθησε στις εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου στις Κορυσχάδες. Κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών συνελήφθη και στάλθηκε στην Ελ-Ντάμπα της Βόρειας Αφρικής. Επέστρεψε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας κι εργάστηκε αμέσως στην «Ελεύθερη Ελλάδα». Το 1947 συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ικαρία.
To 1967 συλλαμβάνεται πάλι από τη Χούντα. Το 1974 εκλέγεται μέλος του ΔΣ της Ενωσης Συντακτών και επανεκλέχτηκε άλλες δύο φορές.
Ιδρυτικό μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44. Διατέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών από το 1974 έως το 1988.
]]>Ο Αλέξης Καρρέρ γεννήθηκε στη Μανσούρα της Αιγύπτου το 1912. Φοιτητής της Νομικής Αθήνας συμμετείχε στους μεγάλους φοιτητικούς αγώνες της περιόδου 1929-1930.
Ενα μικρό διάστημα εργάστηκε ως δικηγόρος, πολύ γρήγορα όμως, τον απορρόφησε η δημοσιογραφία. Δούλεψε στις εφημερίδες «Λαοκρατία», «Δημοκρατικός», «Δημοκρατική», «Ελεύθερη Ελλάδα», «Προοδευτική Αλλαγή», «Φιλελεύθερος», «Αυγή», «Δημοκρατική Αλλαγή», καθώς και στα περιοδικά «Ρομάντζο», «Γυναίκα», «Ελληνίδα», «Ψυχαγωγία» κ.ά.
Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο, όπου και τραυματίστηκε. Δούλεψε στον παράνομο Τύπο έως το 1943 και, μετά, στο βουνό, έγινε διευθυντής της εφημερίδας, «Ρούμελη», όργανο του ΕΑΜ Στερεάς Ελλάδας, ενώ βοήθησε στις εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου στις Κορυσχάδες. Κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών συνελήφθη και στάλθηκε στην Ελ-Ντάμπα της Βόρειας Αφρικής. Επέστρεψε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας κι εργάστηκε αμέσως στην «Ελεύθερη Ελλάδα». Το 1947 συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ικαρία.
To 1967 συλλαμβάνεται πάλι από τη Χούντα. Το 1974 εκλέγεται μέλος του ΔΣ της Ενωσης Συντακτών και επανεκλέχτηκε άλλες δύο φορές.
Ιδρυτικό μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44. Διατέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών από το 1974 έως το 1988.