Ο στρατός εκθέτει το νεκρό σώμα του αγωνιστή Γιώργου Βλαχούτσικου μετά τη δολοφονία του στη Λίμνη Ευβοίας
Ο Γιώργος Βλαχούτσικος, γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας το 1916. Από τα μαθητικά του χρόνια οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1940-1941 πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο. Στην κατοχή (1940-1944) πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση με πλούσια δράση ως πολιτικός καθοδηγητής, αλλά και ως καπετάνιος του Εφεδρικού ΕΛΑΣ στην Εύβοια. Μετά την απελευθέρωση, στην Αθήνα, όταν δούλευε στο αεροδρόμιο του Χασανίου, γνωρίστηκε με τον Θύμιο Καψή "Ανάποδο" που ήταν κρατούμενος εκεί, στη φυλακή υψίστης ασφαλείας και τον βοήθησε στη δραπέτευσή του. Οι δυο τους εντάχτηκαν στο ΔΣΕ στην περιοχή Φθιωτιδοφωκίδας. Εκεί αναδείχτηκε καπετάνιος του 6ου Λόχου του Καλλίδρομου. Είχε ονομαστεί Λογαγός από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση.
Το Σεπτέμβρη του 1947 αποφασίστηκε η αποστολή τμήτατος 59 ανταρτών από τη Ρούμελη στην Εύβοια με επικεφαλής τον "Ανάποδο" και υπαρχηγό το Γιώργο Βλαχούτσικο. Στην πορεία το Τμήμα ενισχύθηκε με μεγάλο αριθμό ανταρτών από τα χωριά της Εύβοιας και στις 5 Γενάρη του 1948 συγκροτήθηκε το Ανεξάρτητο Τάγμα Ευβοίας με Διοικητή το Θύμιο Καψή "Ανάποδο" και Υπαρχηγό το Γιώργο Βλαχούτσικο "Ευβοιώτη".
Δολοφονήθηκε ενώ κοιμόταν από τον συμπολεμιστή του Παπαθωμά στις 28 Σεπτέμβρη του 1949, ο οποίος μετά παραδόθηκε στο στρατό. Το νεκρό σώμα του αγωνιστή το παρέλαβε ο στρατός και αφού το περιέφερε πάνω στο καπό ενός στρατιωτικού αυτοκινήτου, στα σοκάκια της γεννέτειράς του Λίμνης, μετά πήγαν και το έστησαν σταυρωμένο στην πλατεία.
Τις φωτογραφίες πρόσφερε ο Κώστας Τσιροδημήτρης, τα αρνητικά των οποίων βρήκε στο αρχείο του πεθερού του Γιάννη Μπλουκίδη, ο οποίος τις είχε τραβήξει το Σεπτέμβριο του 1949. Ο Γ. Μπλουκίδης είχε διατελέσει Δήμαρχος Λίμνης από το 1978 μέχρι το 1990.
Λεύκωμα για τα θύματα της Αντίστασης στη Λακωνία
Το Λεύκωμα "Βάψαν μ' αίμα τα χωριά" είναι έκδοση της Εθνικής Αλληλεγγύης Λακωνίας και περιγράφει την κατάσταση την περίοδο της Λευκής τρομοκρατίας στην περιοχή.
<a href="/items/browse?advanced%5B0%5D%5Belement_id%5D=37&advanced%5B0%5D%5Btype%5D=is+exactly&advanced%5B0%5D%5Bterms%5D=%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%82+%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82">Γρηγόρης Παπαλεξόπουλος</a>
Μαχητές του ΔΣΕ στον Πεντάλοφο Κοζάνης
Μαχητές του ΔΣΕ στον Πεντάλοφο Κοζάνης στις 2/6/1947. Ανάμεσα τους, ο Στέφανος Χουζούρης, γιατρός που υπηρέτησε ως διευθυντής του Νοσοκομείου του ΔΣΕ στον Γράμμο.
Χρυσό παραδοσιακό σοβιετικό νόμισμα (Chervonets)
Το χρυσό αυτό νόμισμα προσέφερε στο αρχείο του Κόμματος ο Μιχάλης Γ. Σαρρής που του το είχαν δώσει σοβιετικοί σε εμπορικό πλοίο σε κάποιο από τα ταξίδια του.
Chervonets είναι το παραδοσιακό ρώσικο όνομα για τα χρυσά νομίσματα. Η ονομασία προέρχεται από τον όρο червонное золото (chervonnoye zoloto), που σημαίνει "κόκκινος χρυσός". Τέτοια νομίσματα κυκλοφορούσαν στην προεπαναστατική Ρωσία, ήδη από τον 15ο αιώνα και η χρήση τους αφορούσε κατά κύριο λόγο τις εμπορικές συναλλαγές με ξένους.
Στη Σοβιετική Ρωσία, το φθινόπωρο του 1922, η κρατική τράπεζα της χώρας προχώρησε στην κυκλοφορία σειράς τραπεζογραμματίων με το ίδιο όνομα. Η εμπιστοσύνη του πληθυσμού προς τα Chervonets βοήθησε στην ανάπτυξη της Νέας Οικονομικής Πολιτικής (ΝΕΠ) που βρισκόταν σε εφαρμογή την ίδια περίοδο. Ταυτόχρονα αποφασίστηκε η έκδοση Chervonets σε μορφή νομίσματος.
Τα νομίσματα είχαν βάρος 8,6 γραμμάτια και η αξία τους αντιστοιχούσε στο προεπαναστατικό νόμισμα των 10 ρουβλιών. Το νόμισμα στην μία όψη απεικονίζει το έμβλημα της RSFSR (Σοβιετικής Ρωσίας) και στην άλλη έναν αγρότη-σπορέα (έχοντας πρότυπο το γλυπτό του I. D. Shadra). Σχεδιαστής του νομίσματος είναι ο A. F. Vasyutinskiy.
Από το 1975 έως το 1982, η Κρατική Τράπεζα της ΕΣΣΔ, αποφάσισε την επανέκδοση του νομίσματος chervonets του 1923. Στην κυκλοφορία βρέθηκαν 7.350.000 νομίσματα.
<a href="/items/browse?advanced%5B0%5D%5Belement_id%5D=37&advanced%5B0%5D%5Btype%5D=is+exactly&advanced%5B0%5D%5Bterms%5D=%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%93.+%CE%A3%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%AE%CF%82">Μιχάλης Γ. Σαρρής</a>
Επιστολή από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας προς τη μητέρα του Νίκου Ζαχαριάδη, Ερατώ Ζαχαριάδου, για την έγκριση αποστολής δέματος στον γιο της Νίκο Ζαχαριάδη στη Βιέννη
Η δικτατορία του Μεταξά (4/8/1936) έθεσε υπό άγριο διωγμό το ΚΚΕ και φυσικά τον Γραμματέα του, τον οποίο κατάφερε να συλλάβει το Σεπτέμβρη του 1936 και να φυλακίσει στις μεσαιωνικές φυλακές της Κέρκυρας σε απόλυτη απομόνωση. Όταν στις 28/10/1940 άρχισε η επίθεση των Ιταλών φασιστών κατά της Ελλάδας ο Νίκος Ζαχαριάδης έχει μεταφερθεί στην Αθήνα και βρίσκεται απομονωμένος στα μπουντρούμια της Γενικής Ασφάλειας.
Σε όλη τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου οι αρχές της δικτατορίας του Μεταξά κρατούσαν φυλακισμένο τον Ν. Ζαχαριάδη, όπως και άλλα κομματικά στελέχη και μέλη.
Όταν εισέβαλαν οι χιτλερικοί στην Ελλάδα, τον παρέδωσαν στη γερμανική Γκεστάπο που τον μετέφερε στη Βιέννη και μετά στο στρατόπεδο του Νταχάου. Το κολαστήριο του Νταχάου λειτουργούσε από το 1933 για πολιτικούς κρατούμενους, κομμουνιστές κι άλλους αγωνιστές. Στο Νταχάου ο Ν. Ζαχαριάδης πέρασε 4 χρόνια σκληρής δοκιμασίας, μέχρι τον Μάη του 1945. Ο Νίκος Ζαχαριάδης ήταν από τους πρώτους Έλληνες που μεταφέρθηκαν στο Νταχάου. Η στάση του ήταν αποφασιστική, συνειδητή, σταθερή από την πρώτη στιγμή. Πέρασε και την δοκιμασία αυτή αλύγιστος.
Από το αρχείο Γιώργη και Ευανθίας Ζωίδη
1. Η Σοβιετική Ένωση σήμερα, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, 1968
2. Σύντομη μελέτη της Νεοελληνικής Ιστορίας, Γ. Ζεύγου, Μπούλκες Αύγουστος 1948
Προσφορά Κώστα Καλκανίδη
1. Δίπλωμα εράνου τιμής στον Στρατή Δουλαψή γιατί προσέφερε 15.100 κορώνες στον έρανο τιμής, Γεσενίκ, Επιτροπή Εισφοράς Τσεχοσλοβακίας 30/03/1952
2-8. Εσωτερικά γραμμάτια ελληνικής κοινότητας Μπούλκες
Ντοκουμέντα προσφορά του Γιώργου Λεοντιάδη
1. Ναυτεργατική Δράση, Όργανο Ενιαιομετωπικής Επιτροπής Ναυτεργατών Νέας Υόρκης, 9/1955
2. Ριζοσπάστης, Όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, 17/09/1946
3. Αγωνιστής, Όργανο της της Επιτροπής Περιοχής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ
4. Νέα Γενιά, Όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ, 05/1957
5. Ο φαντάρος στον αγώνα για την ειρήνη, Έκδοση της ΕΠΟΝ για τα στρατευμένα παιδιά του λαού, 07/03/1953
6. Αγωνιστές της λευτεριάς και της ειρήνης, Όργανο της ΕΠΟΝ στην εργαζόμενη νεολαία, 19/09/1950
7. Λεβεντιά, Όργανο της ΕΠΟΝ Αθήνα Πειραιά, 1955
8. Λεβεντιά, Όργανος της ΕΠΟΝ Αθήνας, 31/01/1951
<a href="/items/browse?advanced%5B0%5D%5Belement_id%5D=37&advanced%5B0%5D%5Btype%5D=is+exactly&advanced%5B0%5D%5Bterms%5D=%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82+%CE%9B%CE%B5%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82">Γιώργος Λεοντιάδης</a>
Σοβιετικές εκδόσεις για την κατάσταση στην Ελλάδα προσφορά του Συμεών Αβραμίδη
1. Στους πρόποδες της Ακρόπολης, Λαρίσα Τιουρίνα, 1959-1963
2. Ελλάδα, Μάρκ Πολάνσκι και Βαλεντίν Κοντράτιεφ, 1965
3. Ο άνθρωπος από την Αθήνα, Γκεόργκι Γκούλια, 1970
<a href="/items/browse?advanced%5B0%5D%5Belement_id%5D=37&advanced%5B0%5D%5Btype%5D=is+exactly&advanced%5B0%5D%5Bterms%5D=%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%8E%CE%BD+%CE%91%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82">Συμεών Αβραμίδης</a>
Δίσκος από ζωντανή ηχογράφηση συναυλίας στο 12ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή προσφορά από την Ναυσικά Γεραμάνη
Ο δίσκος περιέχει 11 τραγούδια από τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας - αφιέρωμα στο κοινωνικό τραγούδι των μεταπολ΄εμικών χρόνων από το 12ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή. Στην συναυλία συμμετείχαν: Κώστας Βίρβος, Νίκος Δαλέζιος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Κώστας Καπλάνης, Ν. Μεϊμάρης - Ν. Λαμπρή, Γιώργος Μητσάκης, Μπάμπης Μπακάλης, Δημήτρης Κοντογιάννης, Ηλίας Μακρής, Πάνος Γαβαλάς - Ρ. Κούρτη, Χαρούλα Λαμπράκη, Τάκης Μπίνης, Ρένα Ντάλλια, Β. Περπινιάδης - Ρ. Νόρμα, Μπάμπης Τσετίνης, Δημήτρης Μητροπάνος, Λάκης Χαλκιάς, Νάντια Καραγιάννη, Κατερίνα Κόρου, Μάριος Κώστογλου.
<a href="/items/browse?advanced%5B0%5D%5Belement_id%5D=37&advanced%5B0%5D%5Btype%5D=is+exactly&advanced%5B0%5D%5Bterms%5D=%CE%9D%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B7">Ναυσικά Γεραμάνη</a>